Arwen, Frodo’yu kurtardığında parlayan nazik kalpli bir elfdi. Aragorn’un, Frodo’yu güvenliğe götürme girişimini izleyebilirdi, ancak kendisinin daha hızlı bir binici olduğunu biliyordu. Bu nedenle kendi hayatını riske atarak Frodo’yu Rivendell’e götürdü.

"Frodo, pes etme."

Arwen, Nazgûl’lerle yüzleşti ve nehri kullanarak onları devirdi, bu sayede tamamen Frodo’ya odaklanabildi. Frodo’nun kötüleştiğini gören Arwen, bir anda Nazgûl’lere karşı şiddetli bir düşmandan, Frodo’ya nazik ve şefkatli bir arkadaş haline geldi.

Frodo’nun görevindeki tehlikeyi ve önemi anladı ve onun pes etmesini istemiyordu. Bu sözleri, üçleme boyunca sıkça görülen duygusallığı ve gerçekçiliği temsil ediyordu.