İsmail Veyso, “8-9 yıl oldu, kendisini (arkadaşını) görmedim. Elhamdülillah görüştük. Kendi orada PKK'lıların bölgesindeydi, ben de burada. Birbirimizi göremedik. Bugün görüştük yeniden. Elhamdülillah, sağ olun, var olun. Heyecanlandık. Görüştük. O da Halep'ten geldi, öz kardeşim. Birbirimize kavuştuk. 7-8 sene oldu. Ben gidemiyordum, kendi de gelemiyordu” dedi.

"Artık dışarıya çıkıyoruz"
Münbiç'te yaşayan Akil Akraş ise Esad rejimi ve terör örgütü PKK zamanında sokağa dahi çıkamadıklarını, arkadaşlarını, yakınlarını hiçbir şekilde göremediklerini ifade etti. Akil Akraş, "Çok şükür şimdi savaş bitti, artık dışarıya çıkıyoruz. Tekrardan yeni arkadaşlıklar ediniyoruz ve yeni bir sayfa açmış gibi hayata tutunmaya başlıyoruz. Uzun zamandan beri dışarıya çıkmadığım ve yakınlarımı görmediğim için çok mutsuz oluyordum ve savaş bittiği için dışarıya çıkıyoruz yakınlarımı gördüğüm için çok mutluyum" diye konuştu.

"Bir insanın oğlunu kaybettiğini ve yıllar sonra karşı karşıya geldiğini düşünün"
Halep'te yaşadığı için sokağa dahi çıkamadığını söyleyen Casim Veyso da, "Ben Halep'te yaşadığım için kardeşlerimi bırakın sokaktaki komşularımı dahi göremiyordum. Esad gitti ve bizler artık sokağa çıkmaya başladık. Arkadaşlarımı gördüm, komşularımı gördüm ve bugün de kardeşimi görmeye Halep'ten geldim. Bir insanın oğlunu kaybettiğini ve yıllar sonra karşı karşıya geldiğini düşünün. Ben şu an tam o mutluluğu yaşıyorum. 14 yıldır çekmiş olduğumuz zalimliği ve zulmü hayatım boyunca hiçbir zaman çekmedim. Bana bu acıları yaşatanları Allah'a havale ediyorum. Biliyorum ki biz mazlumların ahı hiçbir zaman yerde kalmayacaktır" ifadelerini kullandı.