Tabut İşkencesi
Orta Çağ'ın en çok tercih edilen işkence yöntemlerinden biri. Bir insanın zar zor sığabildiği, hatta çoğu zaman ite kaka sığdırıldığı bir kafes şeklinde tasarlanmış. Kurban içine yerleştiriliyor ve yüksekçe bir yere asılıyor. Ve genellikle kargalar kurbandan kalanları yiyip bitirene kadar da aşağı indirilmiyor.

Askı
Kurbanın vücudundaki tüm eklemleri, yerinden çıkarmak ve kurbana mümkün olan en ağır acıyı vermek için tasarlanmış bir alet. Ahşap bir çerçeve, alttan ve üstten kurbanın el ve ayaklarını sabitlemek için kullanılan iki halattan mamül. Kurbanın bağlanmasının ardından işkenceci kolu çevirerek germe işlemine başlıyor ve kollar bacaklar yerinden çıkana kadar işlem devam ediyor. İşkencecinin keyfine göre kollar ve bacaklar tamamen kopup vücuttan ayrılana kadar devam ettiği de oluyormuş.

Dil koparıcı
Kurbanın dilini tek hamlede sorunsuz şekilde kesmek için tasarlanmış büyük ebatlı bir makas esasen. Ağız açıcı adı verilen bir aletle kurbanın ağzı zorla açılıyor dili kavrayacak şekilde demir dil koparıcı yerleştirildikten sonra vida sıkılarak dil tek hamlede koparılıyor. 

Sıçan işkencesi
Bir insanı dev boyutlu sıçanlarla aynı odaya kapatmak bile bir işkenceyken, anlaşılan o ki orta çağ insanına bu yetmemiş. En sadist işkence yöntemlerinden birini bulmuş Orta Çağ insanı. Alt kısmı açık bir kafes kayışlarla kurbanın karın bölgesine yerleştirilmiş ve içine büyük büyük sıçanlar konulmuş. Buraya kadar tamam ama üstten ateş yakılmış ve sıçanların korkması sağlanmış. Ateşten korkup kaçmak isteyen sıçanlar için tek bir yol var o da aşağı kaçmak. E ama aşağıda insan var, hah işte olay da bu zaten, ateşten kaçmak isteyen sıçanlar kurbanın karnını parçalayıp içine giriyor. Sonuç? Karnı parçalanarak ölmüş bir insan.