Sporda sakatlandı sandı sadece birkaç günlük ömrü kaldığını öğrendi!

Genç bir kadın, henüz çok gençken "yakalanması imkansız" olarak kabul edilen bir kanser türüne yakalandıktan sonra, sadece birkaç gününün kaldığı yıkıcı haberini aldı. Henüz 21 yaşında olan Alexandra Angeles Caycho, doktorlar şok edici bir şekilde son dönem kanseri olduğunu keşfetmeden önce, ilk başta bir spor sakatlığı geçirdiğini düşündü.

21 yaşındaki genç kadın, geçen yıl Şubat ayında dayanılmaz sırt ve diz ağrıları yaşamaya başladı. 20 yaşındayken kendisine üçüncü evre pankreas kanseri teşhisi konduğunda ise dünyası altüst oldu. Alex, aktif ragbi oynamasına bağladığı bağırsak hareketlerindeki alışılmadık değişiklikleri ve dayanılmaz ağrıyı hatırladı: "Çok fazla ağrım vardı ama o zamanlar ragbi oynuyordum, bu yüzden kendimi yaraladığımı düşündüm ama hiç geçmedi. Aile hekimime gittim ve ağrıya neden olabilecek hipermobilite (eklem gevşekliği) ve düz taban rahatsızlığım olduğunu söylediler. Çok ağrılıydı."

Sonraki haftalarda Alex, gözlerinin sarardığını ve uzun süre oturamadığını fark ederek sağlığında hızlı bir düşüşe tanık oldu. Ardından karaciğerinde bir sorun olduğu şüphesiyle acile gitti. Alex yaşadıklarının devamını ise şöyle anlattı "Oradan sonra işler çığırından çıktı. Haziran ayında küçük semptomlarla hastanede yattım, kusuyordum, ateşim ve kansızlığım vardı. Sekiz hafta hastanede kaldım, semptomlarım değişmiyordu. Hastalık geçti ama sonra midem bulandı ve kan kusmaya başladım. Enfeksiyon üstüne enfeksiyon kapıyordum, her enfeksiyon geçtiğinde bir yere yerleşiyordu. O sırada dördüncü evre kanserim olduğunu ve karaciğerime yayıldığını öğrendim. Ardından bir kanser merkezine nakledildim."

"Hepimiz için büyük bir şoktu. Bunun böyle olacağını düşünmemiştik, daha önce de hastalık yaşadım ama semptomlarımın böyle olacağını bir saniye bile düşünmemiştik."

"Tüm belirtiler kansere işaret ediyordu ama bu kanser türü gençlerde çok nadir görüldüğü için doktorlar bunun benim için mümkün olmadığını söyleyerek birbirleriyle tartışıyorlardı, ama işte buradayım, hiç kimsenin savaşmaması gereken bir mücadeleyle karşı karşıyayım."

Yüksek lisans yapma hayalleri kuran ve üniversiteden yeni mezun olan Alex, hastaneden eve annesi Linda ve Dylan ile değerli zaman geçirmek için gönderildi. Kısa bir süre sonra kemoterapi için geri dönmesine rağmen, kan kustuğunda tedavi durduruldu. Alex, şunları söyledi: "Doktorlar her şeyi durdurmaya ve beni tekrar koğuşa koymaya karar verdiler. İki hafta orada kaldım ve bana kanserden dolayı iç kanama geçirdiğimi söylediler, yapabilecekleri pek bir şey olmadığını ve yaşamam için haftalar hatta günler kaldığını söylediler. Kanser lokal olarak ilerlemişti, bu da ameliyat edilemeyeceği anlamına geliyordu, onu çıkarmaya çalışsalardı büyük ihtimalle kan kaybından ölürdüm."

"Güçlü kalmaya ve sahip olduğum her şeyle savaşmaya çalıştım, ancak ne yazık ki yolculuğum sona eriyor. Çoğu gün hiçbir şey yapamayacak kadar yorgunum; şişlikten muzdaribim, şişlik o kadar kötüleşti ki on kilo sıvı aldım ve vücudum bu muazzam kilo alımıyla başa çıkamayacak kadar zayıf. Sırt ağrısı çekiyorum. Çoğu gün vaktimi yatakta yemek yemeye ve eğer yapabiliyorsam su içmeye çalışarak geçiriyorum."

Alex'in içten arzusu, babasını, büyükanne ve büyükbabasını ve geniş ailesini kucaklamak için Peru'ya geri dönmek ve "huzurlu hissettiği" bir yerde, evinin tanıdık ortamında teselli aramaktır. "Burada benimle birlikte olan annem ve partnerim var, bana çok büyük destek oldular, beni tekrar eve döndürmek için ellerinden geleni yapıyorlar." diye ekledi.

"Ama Peru tüm ailemin yaşadığı yer. Babamı, büyükbabamı, teyzelerimi ve amcalarımı görmek istiyorum. Burada yaşayan tek kişiler annem ve ben, burada kendi başımıza yaşıyoruz."

Alex'in annesi Linda, "İyi olmaya çalışıyoruz, bu zorlu bir süreç ve onu eve geri götürmeye çalışıyoruz ama her şeyi ayarlamak zor." dedi.