Narsistlerin diğer insanlarla çıkarları sona erdiğinde, ilişkileri de sona erer. Eğer kendilerini kontrol edemez veya fayda sağlayamazlarsa, bu ilişkiden çıkarlar ve geride büyük bir yıkım bırakmaktan zevk alırlar.
Ayrılıkları, karşı tarafı suçlu, değersiz ve önemsiz gösterecek şekilde manipüle ederler ve kaynakları tükenince, yeni kaynaklara yönelirler.
Sonuç olarak, narsistler sürekli olarak kendilerini özel, görkemli ve ayrıcalıklı olarak görürler. Çevrelerinden sürekli fayda sağlamak isterler, ancak kurallar, etik ve ahlaka uymaktan kaçınırlar. Çıkar ilişkileri kurarlar ve bu ilişkilerde sürekli olarak bir üstünlük taslarlar.
