Cuarón’un seçtiği soğuk renk paleti serinin görsel kimliğinde büyük bir ton değişikliği yaratarak Harry’nin yalnızlığını dokunaklı bir şekilde gözler önüne serer.
Harry'nin Patronus Büyüsü’nü babasının yaptığını düşünerek duygulanması, sonunda büyüyü yapanın geçmişteki kendisi olduğunu fark etmesiyle son bulur.
