İki karakter arasında bu samimi paylaşım, güçlü bir dostluğun başlangıcını işaret eder.

Filmin yönetmeni Jon M. Chu, bu sahneyi Broadway versiyonundan farklı bir şekilde ele alarak daha duygusal bir ton kazandırmayı tercih etti. 

Chu, Elphaba’nın dansını sadece bir mizah unsuru olarak değil, onun acı ve direnişinin bir ifadesi olarak sunmayı hedefledi.

Bu yaklaşım, izleyicilere Elphaba’nın yaşadığı aşağılanmayı ve ardından gelen cesaretini daha derin bir şekilde hissettiriyor.