Sultan 2. Abdülhamid kimdir, kaç yıl tahtta kalmıştır?

21 Eylül 1842 - 10 Şubat 1918 tarihlerinde yaşayan Sultan 2. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nun 34. padişahıdır. Ayrıca 113. İslam halifesi ve çöküş sürecindeki devlette mutlak hakimiyet sağlayan son padişah olarak bilinmektedir. Tahtta kaldığı yıllarda imparatorluk dağılma dönemini yaşamıştır. Başta Balkanlar olmak üzere çeşitli bölgelerde çıkan isyanlara ve Rusya İmparatorluğu'na karşı kaybedilen 93 Harbi'ne tanıklık etmiştir.

31 Ağustos 1876'da tahta çıkmıştır ve 31 Mart Vakası'ndan kısa bir süre sonra, 27 Nisan 1909'da, tahttan indirilene kadar ülkeyi yönetmeyi sürdürmüştür.

Meşrutiyet yanlısı Yeni Osmanlılar ile yaptığı anlaşma sonucunda 23 Aralık 1876 tarihinde ilk Osmanlı anayasasını ilan etmiş ve böylece ülkenin demokratikleşme sürecini destekleyeceği izlenimini vermiştir. Anayasa ilan edildikten sonra tahta geçmesiyle güçleri ellerine alan Abdülhamid, anayasa ve değişim yanlılarını sürgüne yollayarak ve kendine muhalif olacakları tek tek uzaklaştırarak, sultanlığının ve hükümdarlığının garantisini sağlamış ardından 1878'de meclisi kapatmıştır.

Osmanlı İmparatorluğu'nun modernleşmesine yönelik gösterilen çabalar II. Abdülhamid tarafından devam ettirilmiştir. Bürokraside yapılan reformların yanı sıra Rumeli Demiryolu ve Anadolu Demiryolu'nun uzatılması ile Bağdat Demiryolu ve Hicaz Demiryolu'nun inşası gibi projeler bu dönemde gerçekleştirilmiştir. Bu demiryolları ve telgraf sistemleri Alman firmalar tarafından geliştirilmiştir.

1898 yılında modern anlamda ilk yerel hukuk fakültesi açılmış ve aynı zamanda nüfusun kayıt altına alınması, basın üzerindeki baskının artması sağlanmıştır. Bu dönemin reformlarında eğitime ise geniş yer ayrıldı. Veteriner, gümrük, hukuk, sanat, ticaret, inşaat mühendisliği, tarım ve dil okulları dahil olmak üzere pek çok mesleki okul kuruldu. Abdülhamid, 1881'de İstanbul Üniversitesi'ni kapatsa da 1900'de tekrardan açılmasına karar verdi, imparatorluk genelinde ilk, orta ve askerî okullardan oluşan eğitim ağını genişletmiştir. Osmanlı İmparatorluğu'nun bu dönemlerdeki batık ekonomisi Abdülhamid'in saltanatının ilk senelerinde Düyûn-ı Umûmiye'nin kurulmasına yol açmıştır.